Εξώστης 2

Η "Ευρυδίκη" (1941) του Ζαν Ανούιγ, αποτελεί μέρος των "μαύρων" θεατρικών έργων του συγγραφέα, και γράφτηκε στην περίοδο των "ελληνικών" έργων του (1941-46). Ο αρχαίος μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης, αυτή η τραγωδία του Έρωτα και του Θανάτου, χρησιμοποιείται από τον Ανούιγ για να μας δώσει τον δικό του "κόσμο", μέσα από έναν κόσμο που έχει ξεπεράσει τις διαστάσεις του χρόνου. Γι αυτό και ο χρόνος στο έργο δεν έχει τη δύναμη να επηρεάσει τις ζωές των ανθρώπων και μόνο σαν σύμβαση μπορεί να γίνει κατανοητός. Το ένα εικοσιτετράωρο του έρωτα της Ευρυδίκης για τον Ορφέα, έχει μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο από όλους τους προηγούμενους έρωτές της, καθώς η ποιότητα της αξιοποίησής του είναι πιο δυνατή συνισταμένη από την ποσότητά του. Ακόμα και ο θάνατος σαν αντίπαλος, αλλά και σαν σύμμαχος του έρωτα, έχει το δικό του ρολόι, που μόνο για συμβολικούς λόγους λειτουργεί.

Ο συγγραφέας, σαν γνήσιος ρομαντικός, ονειρεύεται την απόλυτη αγνότητα και την απόλυτη ελευθερία, δείχνοντας την περιφρόνησή του στην κοινωνική υποκρισία και στην "ευτυχία" που ζει μέσα στις συμβατικότητες της ζωής. Διακωμωδεί τους θεσμούς της καθημερινότητας των ανθρώπων, όπως η οικογένεια, και καταλήγει στην άρνηση της ίδιας της ζωής που, σε αντίθεση με τον θάνατο, "μονο ρυτίδες και πόνο φέρνει στους ανθρώπους".

Όμως, για τον κόσμο που βλέπει στο έργο μια "πεσιμιστική" διάθεση απο τον συγγραφέα, πρέπει να επισημανθεί ότι γράφτηκε στα χρόνια της κατοχής της Γαλλίας από τους Γερμανούς, όταν η ανθρώπινη ζωή απαξιωνόταν μέρα με τη μέρα και ενδέχεται να έχει επηρεαστεί από το σύγχρονο περιβάλλον του. Ωστόσο, η ματιά με την οποία σήμερα αντιμετωπίσαμε την Ευρυδίκη, δεν μας επιτρέπει να είμαστε απαισιόδοξοι για τη ζωή. Τουναντίον μας κάνει πιο απαιτητικούς για την ποιότητά της και την ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων, με μακρινό στόχο την κατάκτηση της "ειλικρίνειας" και της "αθωότητας", σε συνδυασμό με την απαλλαγή τόσο από τα "απωθημένα", όσο και από την συμβατική ευτυχία και τις άθλιες παραχωρήσεις της.

Λίγα λόγια για τον Εξώστη 2:

Κάποιοι φίλοι απ' τα παλιά συναντιώνται ξανά. Τα ερασιτεχνικά "πώς" συνδιαλέγονται με τα προσωπικά "γιατί". Η εμπειρία μπλέκεται με την αναζήτηση του καινούργιου. Οι διαχρονικές αξίες αναζητούν θεατρικούς δρόμους και δρώμενα για να εκφραστούν, μακριά από κενές περιεχομένου "φόρμες" δραματοποίησής τους. Και όλα αυτά γίνονται κίνητρα, πόθοι και οράματα... Κάπου εκεί μαζεύονται μερικοί θεατρίνοι και αποφασίζουν να φτιάξουν τον Εξώστη 2. Μια θεατρική ομάδα που ιδρύθηκε μόλις τον Οκτώβριο του 2023 και σας καλεί στην πρώτη της θεατρική απόπειρα, στον παράλληλο κόσμο της τέχνης ώστε να μοιραστούμε τα "πως" και τα "γιατί" της κάθε ημέρας μας, με αυτά του κοινού μας.

Απόδοση – Διασκευή – Σκηνοθεσία: Βασίλης Ασλανίδης
Μουσική (πρωτότυπη): Τάσος Αντωνόπουλος
Κοστούμια: Θεοδώρα Χαραλαμποπούλου
Μακιγιάζ – Κομμώσεις: Βάσια Μαλαματένιου – Θεοδώρα Χαραλαμποπούλου
Βιντεοσκόπηση παράστασης: Θέμης Χριστάκος – Γεράσιμος Αρτελάρης – Μαρκέλλα Καΐρη
Φωτογράφηση παράστασης: Γεράσιμος Αρτελάρης
Φωτογράφηση αφίσας προγράμματος: Σπύρος Στεργιόπουλος – Μαρκέλλα Καΐρη
Επιμέλεια αφίσας: Βασιλική Κωνσταντάκη
Σχεδιασμός – Προσαρμογή ιστοσελίδας: Στάθης Αλιπράντης – Γιάννης Νάσης

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Ορφέας: Βαγγέλης Λιούπρας
Ευρυδίκη: Ανάνντα Λοΐζου
Καμαριέρα: Βάσια Μαλαματένιου
Λούη: Παντελής Μέξας
Πατέρας: Γιάννης Νάσης
Ντελάκ: Θέμις Νικολάου
Ανρί: Κλεοπάτρα Σαπουνά
Μητέρα: Θεοδώρα Χαραλαμποπούλου
Γκρεγκουάρ: Χριστόφορος Χρονόπουλος

Ευχαριστούμε πολύ τον Δημήτρη Τσαμάκο, την Νάση Σακιώτη και τον Γρηγόρη Καρρά, για την πολύτιμη βοήθεια τους.